Ένα φρικτό έγκλημα που συγκλόνισε ολόκληρη την Ελλάδα. Πρωταγωνιστές αυτής της απίστευτης ιστορίας είναι ο 27χρονος Παναγιώτης και η 18χρονη Ζωή. Ο Παναγιώτης έμενε πολύ κοντά στο λύκειο της Ζωής και την είχε πλησιάσει για να την γνωρίσει. Την ερωτεύτηκε σφοδρά και κάθε Σάββατο πήγαινε στο εξοχικό της θέλοντας να την δει χωρίς την συγκατάθεση του πατέρα της. Με μεγάλη εμμονή κατάφερε να μιλήσει στους γονείς της Ζωής λέγοντας ότι την αγαπάει και θέλει να την παντρευτεί. Τελικά μετά από μερικούς μήνες ο γάμος έγινε. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες από τότε που παντρεύτηκαν δεν τα πήγαιναν καθόλου καλά. Η Ζωή ήταν όμορφη και νέα. Της άρεσε να τραβάει τα βλέμματα των αντρών πάνω της χωρίς όμως να δίνει σημασία. Ο Παναγιώτης την ζήλευε πολύ.
Στης 24 Ιουνίου του 1987 ήταν η βραδιά που έγινε ένα από τα φρικιαστικότερα εγκλήματα στην Ελλάδα. Εκείνο το βράδυ το νεανικό ζευγάρι βγαίνουν βόλτα για διασκέδαση. Κάθισαν σε ένα μαγαζί και έφαγαν παγωτό. Φεύγοντας η Ζωή ζήτησε να συνεχίσουν την διασκέδαση τους σε μία παμπ. Ο Παναγιώτης αρνήθηκε λέγοντας ότι είναι κουρασμένος και ήθελε να πάει σπίτι. Εκείνη την στιγμή άρχισε ο καβγάς με την Ζωή να παραπονιέται ότι δεν πάνε να διασκεδάσουν σαν νέα παιδιά. Μπαίνουν στο αμάξι και θυμωμένοι και οι δυο τους φτάνουν στο σπίτι. Η νεαρή κοπέλα ανεβαίνει πάνω και ο σύντροφος της πηγαίνει να παρκάρει το αμάξι. Όταν ο Παναγιώτης ανεβαίνει και φτάνει στην εξώπορτα παρατηρεί ότι είναι κλειδωμένη. Χτυπάει το κουδούνι για αρκετή ώρα αλλά δεν υπάρχει καμία ανταπόκριση. Η Ζωή δεν του μιλάει καν. Ο νεαρός σκέφτεται να πάει σε περίπτερο να της τηλεφωνήσει. Το έκανε αλλά χωρίς καμία απάντηση. Απελπισμένος ανεβαίνει πάλι στο διαμέρισμα του και παρακαλάει την γυναίκα του να του ανοίξει. Αυτή το κάνει. Ακολουθεί έντονος καυγάς για το κλείδωμα της πόρτας. Δεν κράτησε όμως ούτε αυτός για πολύ. Μετά από λίγα λεπτά όμως ξανά μαλώνουν σε πιο έντονο ύφος. Σύμφωνα με τα λόγια του δράστη έσπρωξε την Ζωή πάνω στο κρεβάτι και αυτή χτύπησε στο κεφάλι. Δεν ήθελε να την σκοτώσει. Ήταν εκτός εαυτού, την έσπρωξε και χτύπησε στο ξύλο. Εκεί έχασε της αισθήσεις της βγάζοντας και πολύ αίμα. Τα λόγια του Παναγιώτη όμως δεν συμπίπτουν με την εξέταση του ιατροδικαστή. Η άτυχη κοπέλα έχασε την ζωή της από στραγγαλισμό. Βρέθηκαν ίχνη πάλης πάνω της . Αυτό σημαίνει ότι το ζευγάρι ήρθε στα χέρια και το θύμα προσπάθησε να ξεφύγει και να αμυνθεί.
Αφού στραγγάλισε την γυναίκα του ήθελε να την εξαφανίσει με κάθε τρόπο και στην συνέχεια θα υποστήριζε ότι η Ζωή χάθηκε χωρίς να ξέρει τον λόγο και το που πήγε. Αποφάσισε να κόψει σε κομμάτια την κοπέλα και να την πετάξει στα σκουπίδια. Κατέβηκε στο αμάξι του και πήρε ένα κρητικό μαχαίρι. Μετά από την κουζίνα πήρε ένα σφυρί και πήγε στην κρεβατοκάμαρα. Σήκωσε το πτώμα και το μετέφερε στην μπανιέρα. Πήρε το μαχαίρι και άρχισε να κόβει την αγαπημένη του με απόλυτη ψυχραιμία και δεξιοτεχνία. Έκοψε χέρια, πόδια, κορμό, κεφάλι, συνολικά έντεκα κομμάτια. Από το κεφάλι της έκοψε την μύτη και τα αυτιά ενώ της είχε βγάλει και τις κόρες των ματιών της. Αφού τελείωσε το έργο του, πήρε σακούλες κι έβαλε ξεχωριστά σε κάθε μία τα κομμάτια.
Έβαλε τις τσάντες στο πορτμπαγκάζ και τις πέταξε σε κάδους απορριμμάτων πολύ μακριά από το σπίτι. Την σακούλα με το κεφάλι την πέταξε ακόμα πιο μακριά. Επέστρεφε στο σπίτι, έπλυνε την μπανιέρα από τα αίματα και καθάρισε το μαχαίρι. Την επόμενη μέρα το πρωί πήγε κανονικά στην δουλειά του. Πίστευε ότι είχε διαπράξει το τέλειο έγκλημα.
Στην απολογία του ο μακελάρης είπε: << Δεν την σκότωσα εγω. Την έσπρωξα και χτύπησε στο κρεβάτι. Μετανιώνω που δεν είχα την ψυχραιμία να αντιδράσω με διαφορετικό τρόπο. Δεν την στραγγάλισα. Δέχομαι μόνο την προσβολή νεκρού. Δεν είμαι φονιάς και ούτε πρόκειται να γίνω>>. Τελικά η απόφαση του δικαστηρίου ήταν η εξής. Ισόβια κάθειρξη για την ανθρωποκτονία και φυλάκιση 2 ετών για το αδίκημα της περιύβρισης νεκρού. Η απόφαση του δικαστηρίου λήφθηκε κατά πλειοψηφία 5-2. Τα μέλη που μειοψήφησαν είχαν τη γνώμη ότι στον δράστη θα έπρεπε να επιβληθεί ποινή θανάτου.
Στης 24 Ιουνίου του 1987 ήταν η βραδιά που έγινε ένα από τα φρικιαστικότερα εγκλήματα στην Ελλάδα. Εκείνο το βράδυ το νεανικό ζευγάρι βγαίνουν βόλτα για διασκέδαση. Κάθισαν σε ένα μαγαζί και έφαγαν παγωτό. Φεύγοντας η Ζωή ζήτησε να συνεχίσουν την διασκέδαση τους σε μία παμπ. Ο Παναγιώτης αρνήθηκε λέγοντας ότι είναι κουρασμένος και ήθελε να πάει σπίτι. Εκείνη την στιγμή άρχισε ο καβγάς με την Ζωή να παραπονιέται ότι δεν πάνε να διασκεδάσουν σαν νέα παιδιά. Μπαίνουν στο αμάξι και θυμωμένοι και οι δυο τους φτάνουν στο σπίτι. Η νεαρή κοπέλα ανεβαίνει πάνω και ο σύντροφος της πηγαίνει να παρκάρει το αμάξι. Όταν ο Παναγιώτης ανεβαίνει και φτάνει στην εξώπορτα παρατηρεί ότι είναι κλειδωμένη. Χτυπάει το κουδούνι για αρκετή ώρα αλλά δεν υπάρχει καμία ανταπόκριση. Η Ζωή δεν του μιλάει καν. Ο νεαρός σκέφτεται να πάει σε περίπτερο να της τηλεφωνήσει. Το έκανε αλλά χωρίς καμία απάντηση. Απελπισμένος ανεβαίνει πάλι στο διαμέρισμα του και παρακαλάει την γυναίκα του να του ανοίξει. Αυτή το κάνει. Ακολουθεί έντονος καυγάς για το κλείδωμα της πόρτας. Δεν κράτησε όμως ούτε αυτός για πολύ. Μετά από λίγα λεπτά όμως ξανά μαλώνουν σε πιο έντονο ύφος. Σύμφωνα με τα λόγια του δράστη έσπρωξε την Ζωή πάνω στο κρεβάτι και αυτή χτύπησε στο κεφάλι. Δεν ήθελε να την σκοτώσει. Ήταν εκτός εαυτού, την έσπρωξε και χτύπησε στο ξύλο. Εκεί έχασε της αισθήσεις της βγάζοντας και πολύ αίμα. Τα λόγια του Παναγιώτη όμως δεν συμπίπτουν με την εξέταση του ιατροδικαστή. Η άτυχη κοπέλα έχασε την ζωή της από στραγγαλισμό. Βρέθηκαν ίχνη πάλης πάνω της . Αυτό σημαίνει ότι το ζευγάρι ήρθε στα χέρια και το θύμα προσπάθησε να ξεφύγει και να αμυνθεί. Αφού στραγγάλισε την γυναίκα του ήθελε να την εξαφανίσει με κάθε τρόπο και στην συνέχεια θα υποστήριζε ότι η Ζωή χάθηκε χωρίς να ξέρει τον λόγο και το που πήγε. Αποφάσισε να κόψει σε κομμάτια την κοπέλα και να την πετάξει στα σκουπίδια. Κατέβηκε στο αμάξι του και πήρε ένα κρητικό μαχαίρι. Μετά από την κουζίνα πήρε ένα σφυρί και πήγε στην κρεβατοκάμαρα. Σήκωσε το πτώμα και το μετέφερε στην μπανιέρα. Πήρε το μαχαίρι και άρχισε να κόβει την αγαπημένη του με απόλυτη ψυχραιμία και δεξιοτεχνία. Έκοψε χέρια, πόδια, κορμό, κεφάλι, συνολικά έντεκα κομμάτια. Από το κεφάλι της έκοψε την μύτη και τα αυτιά ενώ της είχε βγάλει και τις κόρες των ματιών της. Αφού τελείωσε το έργο του, πήρε σακούλες κι έβαλε ξεχωριστά σε κάθε μία τα κομμάτια. Έβαλε τις τσάντες στο πορτμπαγκάζ και τις πέταξε σε κάδους απορριμμάτων πολύ μακριά από το σπίτι. Την σακούλα με το κεφάλι την πέταξε ακόμα πιο μακριά. Επέστρεφε στο σπίτι, έπλυνε την μπανιέρα από τα αίματα και καθάρισε το μαχαίρι. Την επόμενη μέρα το πρωί πήγε κανονικά στην δουλειά του. Πίστευε ότι είχε διαπράξει το τέλειο έγκλημα.
Τα σχέδια του όμως τα χάλασε ένας συλλέκτης γραμματοσήμων. Ψάχνοντας για γραμματόσημα έσκισε μία σακούλα και είδε μία λεκάνη ανθρώπινου σώματος. Κάλεσε αμέσως την αστυνομία και αυτοί με την σειρά τους βρήκαν όλες τις σακούλες εκτός από αυτήν που περιείχε το κεφάλι. Οι έρευνες άρχισαν από το σκοτάδι. Οι αστυνομικοί σκίζοντας μία σακούλα βρήκαν μέσα μία απόδειξη από κρεοπωλείο. Πήγαν στον κρεοπώλη και αυτός προσπάθησε να θυμηθεί την κοπέλα που είχε ψωνίσει πριν μερικές μέρες. Τελικά με την βοήθεια του οι Αρχές έφτασαν στην ανακάλυψη της κοπέλας και στα στοιχεία του ζευγαριού. Ο δράστης μόλις έμαθε τα νέα ένιωθε ότι ο κλοιός σφίγγει και αποφάσισε να παραδοθεί. Οι αστυνομικοί του ζήτησαν να τους πει που βρίσκεται το κεφάλι της κοπέλας. Τους οδήγησε στον κάδο όπου βρίσκονταν. Μόλις σήκωσαν το καπάκι αντίκρισαν το κεφάλι του θύματος. Τώρα το πτώμα <<σηναρμολογήθηκε >>.
Στην απολογία του ο μακελάρης είπε: << Δεν την σκότωσα εγω. Την έσπρωξα και χτύπησε στο κρεβάτι. Μετανιώνω που δεν είχα την ψυχραιμία να αντιδράσω με διαφορετικό τρόπο. Δεν την στραγγάλισα. Δέχομαι μόνο την προσβολή νεκρού. Δεν είμαι φονιάς και ούτε πρόκειται να γίνω>>. Τελικά η απόφαση του δικαστηρίου ήταν η εξής. Ισόβια κάθειρξη για την ανθρωποκτονία και φυλάκιση 2 ετών για το αδίκημα της περιύβρισης νεκρού. Η απόφαση του δικαστηρίου λήφθηκε κατά πλειοψηφία 5-2. Τα μέλη που μειοψήφησαν είχαν τη γνώμη ότι στον δράστη θα έπρεπε να επιβληθεί ποινή θανάτου.
