Στις 29 Μαΐου του 1999 ο 25χρονος Φλαμούρ μπαίνει στο λεωφορείο που θα τον μετέφερε από το Κάτω Σχολάρι στην Θεσσαλονίκη. Μέσα επέβαιναν 13 επιβάτες και ο οδηγός. Οι πόρτες έκλεισαν και τότε ο νεαρός αλβανός αποκάλυψε τον πραγματικό λόγο που επιβιβάστηκε . Μέσα στην βαλίτσα του είχε δύο χειροβομβίδες και ένα καλάσνικοφ. Ο φόβος και ο τρόμος άρχισε να διαπερνά όλους τους επιβαίνοντες. Μέσα σε λίγα λεπτά το λεωφορείο ήταν στον πλήρη έλεγχο του Φλαμούρ με μοναδικό προορισμό την Αλβανία που πίστευε ότι θα δικαιωνόταν.
Ο Φλαμούρ γεννήθηκε στην Αλβανία το 1975 και σε μικρή ηλικία εγκαταστάθηκε στο χωριό κάτω Σχολάρι. Στην συνέχεια εργαζόταν μαζί με τον μικρότερο αδερφό του Έντι σε έναν κάτοικο του χωριού. Σύντομα ο Έντι έκανε σχέση με την γυναίκα του εργοδότη του και δεν άργησε να μείνει και έγκυος. Τότε έφυγαν και οι δύο από το χωριό κρυφά αλλά τίποτα δεν μπορούσε να μείνει μυστικό. Ο εργοδότης τους εξαγριωμένος ήθελε εκδίκηση. Δεν μπορούσε όμως να τιμωρήσει τον Έντι γιατί δεν ήξερε που βρισκόταν και αρκέστηκε στον αδερφό του, Φλαμούρ. Ο εργοδότης μαζί με τον συνέταιρο του έκρυψαν τρία καλάσνικοφ στο υπόγειο που δούλευε ο Φλαμούρ. Τον κατηγόρησαν ότι τα έκρυψε αυτός και ο νεαρός αλβανός συνελήφθη. Μεταφέρθηκε στην φυλακή όπου κακοποιήθηκε σεξουαλικά. Μόλις αποφυλακίστηκε απελάθηκε και επέστρεφε στην πατρίδα του. Εκεί δεν είχε καθόλου καλή υποδοχή. Η γυναίκα του τον χώρισε και οι συμπατριώτες του τον χλεύαζαν για όσα είχε κάνει στην Ελλάδα. Ένοιωθε ότι δεν τον χώραγε ο τόπος. Ξανά γύρισε στην Ελλάδα και πήγε στην γυναίκα που τον φιλοξενούσε. Κι αυτή όμως τον έδιωξε από το σπίτι και του είπε να μην ξανά γυρίσει στην Ελλάδα. Τότε έχασε την γη κάτω από τα πόδια του και σκέφτηκε το σχέδιο για την επιστροφή του στην Αλβανία. Θα έκανε την πρώτη λεωφορειοπειρατεία στην Ελλάδα. Με αυτόν τον τρόπο, σύμφωνα με την σκέψη του, θα έφτανε στην Αλβανία. Θα ζητούσε 50 εκατομμύρια δραχμές και τρία καλάσνικοφ που θα αποδείκνυαν την αθωότητα του . Κι έτσι έκανε την αρχή...
Πρώτη στάση του λεωφορείου ήταν στο σπίτι του Σπύρου. Ήταν ο συνεργάτης του εργοδότη του. Τον πυροβόλησε αλλά δεν τον πέτυχε. Μετά πήγε στην γυναίκα που τον φιλοξενούσε την Ελένη και άρχισε να φωνάζει και να βρίζει. Συνέχισε προς το σπίτι του παλιού του εργοδότη αλλά δεν μπόρεσε να το πλησιάσει γιατί ο δρόμος ήταν πολύ στενός. Ο Φλαμούρ απογοητεύτηκε αλλά δεν το έβαλε κάτω. Οι άνθρωποι που τον έκλεισαν φυλακή έπρεπε να πάρουν την τιμωρία τους. Τότε σκέφτηκε ότι όταν θα έφτανε στην Θεσσαλονίκη μαζί με τα χρήματα και τα όπλα θα απαιτούσε και την σύλληψη τους. Μέχρι να φτάσει στο αστυνομικό τμήμα της πόλης είχε ελευθερώσει τέσσερις ομήρους. Οι ιδιοι έλεγαν φοβισμένοι ότι σε όλο το ταξίδι κρατούσε μια χειροβομβίδα απασφαλισμένη.
Μετά την Θεσσαλονίκη το λεωφορείο έφτασε στην Κοζάνη. Εκεί το περίμεναν οι αστυνομικές αρχές και πολλοί δημοσιογράφοι. Ο Φλαμούρ πήρε τα 50 εκατομμύρια δραχμές από την αστυνομία αλλά απέρριψε τα καλάσνικοφ. Ένας από τους ομήρους, ο Γιώργος, μετρούσε τα χρήματα και ο 25χρονος αλβανός μιλούσε στους δημοσιογράφους από το μικρόφωνο του λεωφορείου. Μετά από λίγη ώρα συνέχισε την πορεία του με την συνοδεία της αστυνομίας προς την Αλβανία. Στις 10 το βράδυ ο Φλαμούρ πέταξε την χειροβομβίδα από το παράθυρο αλλά δεν εξερράγη ποτέ. Μετά από ώρες και αφού είχε φτάσει λίγο έξω από την περιοχή Ελμπασάν αναγκάστηκε να σταματήσει γιατί η αλβανική αστυνομία είχε κλείσει το δρόμο με δύο νταλίκες. Οι αρχές περικύκλωσαν το όχημα και ζήτησαν από τον 25χρονο να παραδοθεί. Αυτός αρνήθηκε και οι αστυνομικοί άρχισαν να πυροβολούν στο λεωφορείο. Ο Γιώργος που ήταν όμηρος προσπάθησε να φύγει αλλά ένας Αλβανός αστυνομικός νομίζοντας ότι ήταν ο Φλαμούρ τον πυροβόλησε και τον σκότωσε. Λίγα λεπτά αργότερα έπεσε νεκρός και ο Φλαμούρ.
Η αλβανική αστυνομία δεν άκουσε τις ελληνικές αρχές και ανέλαβε ένοπλη δράση. Στην Αλβανία, ο τύπος τον παρουσίαζε σαν ήρωα για όσα υπέφερε από τους Έλληνες και την ίδια άποψη είχε και η κοινή γνώμη στην γειτονική χώρα . Το 2005 η ιστορία έγινε κινηματογραφική ταινία με τίτλο << Όμηρος>>... Δύο ζωές χάθηκαν εκ τον οποίον ένας αθώος πολίτης που ήθελε απλός να πάει στον προορισμό του. Η πρώτη λεωφορειοπειρατεία στην Ελλάδα βάφτηκε με αίμα.
Ο Φλαμούρ γεννήθηκε στην Αλβανία το 1975 και σε μικρή ηλικία εγκαταστάθηκε στο χωριό κάτω Σχολάρι. Στην συνέχεια εργαζόταν μαζί με τον μικρότερο αδερφό του Έντι σε έναν κάτοικο του χωριού. Σύντομα ο Έντι έκανε σχέση με την γυναίκα του εργοδότη του και δεν άργησε να μείνει και έγκυος. Τότε έφυγαν και οι δύο από το χωριό κρυφά αλλά τίποτα δεν μπορούσε να μείνει μυστικό. Ο εργοδότης τους εξαγριωμένος ήθελε εκδίκηση. Δεν μπορούσε όμως να τιμωρήσει τον Έντι γιατί δεν ήξερε που βρισκόταν και αρκέστηκε στον αδερφό του, Φλαμούρ. Ο εργοδότης μαζί με τον συνέταιρο του έκρυψαν τρία καλάσνικοφ στο υπόγειο που δούλευε ο Φλαμούρ. Τον κατηγόρησαν ότι τα έκρυψε αυτός και ο νεαρός αλβανός συνελήφθη. Μεταφέρθηκε στην φυλακή όπου κακοποιήθηκε σεξουαλικά. Μόλις αποφυλακίστηκε απελάθηκε και επέστρεφε στην πατρίδα του. Εκεί δεν είχε καθόλου καλή υποδοχή. Η γυναίκα του τον χώρισε και οι συμπατριώτες του τον χλεύαζαν για όσα είχε κάνει στην Ελλάδα. Ένοιωθε ότι δεν τον χώραγε ο τόπος. Ξανά γύρισε στην Ελλάδα και πήγε στην γυναίκα που τον φιλοξενούσε. Κι αυτή όμως τον έδιωξε από το σπίτι και του είπε να μην ξανά γυρίσει στην Ελλάδα. Τότε έχασε την γη κάτω από τα πόδια του και σκέφτηκε το σχέδιο για την επιστροφή του στην Αλβανία. Θα έκανε την πρώτη λεωφορειοπειρατεία στην Ελλάδα. Με αυτόν τον τρόπο, σύμφωνα με την σκέψη του, θα έφτανε στην Αλβανία. Θα ζητούσε 50 εκατομμύρια δραχμές και τρία καλάσνικοφ που θα αποδείκνυαν την αθωότητα του . Κι έτσι έκανε την αρχή...
Πρώτη στάση του λεωφορείου ήταν στο σπίτι του Σπύρου. Ήταν ο συνεργάτης του εργοδότη του. Τον πυροβόλησε αλλά δεν τον πέτυχε. Μετά πήγε στην γυναίκα που τον φιλοξενούσε την Ελένη και άρχισε να φωνάζει και να βρίζει. Συνέχισε προς το σπίτι του παλιού του εργοδότη αλλά δεν μπόρεσε να το πλησιάσει γιατί ο δρόμος ήταν πολύ στενός. Ο Φλαμούρ απογοητεύτηκε αλλά δεν το έβαλε κάτω. Οι άνθρωποι που τον έκλεισαν φυλακή έπρεπε να πάρουν την τιμωρία τους. Τότε σκέφτηκε ότι όταν θα έφτανε στην Θεσσαλονίκη μαζί με τα χρήματα και τα όπλα θα απαιτούσε και την σύλληψη τους. Μέχρι να φτάσει στο αστυνομικό τμήμα της πόλης είχε ελευθερώσει τέσσερις ομήρους. Οι ιδιοι έλεγαν φοβισμένοι ότι σε όλο το ταξίδι κρατούσε μια χειροβομβίδα απασφαλισμένη.
Μετά την Θεσσαλονίκη το λεωφορείο έφτασε στην Κοζάνη. Εκεί το περίμεναν οι αστυνομικές αρχές και πολλοί δημοσιογράφοι. Ο Φλαμούρ πήρε τα 50 εκατομμύρια δραχμές από την αστυνομία αλλά απέρριψε τα καλάσνικοφ. Ένας από τους ομήρους, ο Γιώργος, μετρούσε τα χρήματα και ο 25χρονος αλβανός μιλούσε στους δημοσιογράφους από το μικρόφωνο του λεωφορείου. Μετά από λίγη ώρα συνέχισε την πορεία του με την συνοδεία της αστυνομίας προς την Αλβανία. Στις 10 το βράδυ ο Φλαμούρ πέταξε την χειροβομβίδα από το παράθυρο αλλά δεν εξερράγη ποτέ. Μετά από ώρες και αφού είχε φτάσει λίγο έξω από την περιοχή Ελμπασάν αναγκάστηκε να σταματήσει γιατί η αλβανική αστυνομία είχε κλείσει το δρόμο με δύο νταλίκες. Οι αρχές περικύκλωσαν το όχημα και ζήτησαν από τον 25χρονο να παραδοθεί. Αυτός αρνήθηκε και οι αστυνομικοί άρχισαν να πυροβολούν στο λεωφορείο. Ο Γιώργος που ήταν όμηρος προσπάθησε να φύγει αλλά ένας Αλβανός αστυνομικός νομίζοντας ότι ήταν ο Φλαμούρ τον πυροβόλησε και τον σκότωσε. Λίγα λεπτά αργότερα έπεσε νεκρός και ο Φλαμούρ.
Η αλβανική αστυνομία δεν άκουσε τις ελληνικές αρχές και ανέλαβε ένοπλη δράση. Στην Αλβανία, ο τύπος τον παρουσίαζε σαν ήρωα για όσα υπέφερε από τους Έλληνες και την ίδια άποψη είχε και η κοινή γνώμη στην γειτονική χώρα . Το 2005 η ιστορία έγινε κινηματογραφική ταινία με τίτλο << Όμηρος>>... Δύο ζωές χάθηκαν εκ τον οποίον ένας αθώος πολίτης που ήθελε απλός να πάει στον προορισμό του. Η πρώτη λεωφορειοπειρατεία στην Ελλάδα βάφτηκε με αίμα.
